有些地方,是你小的時候不覺得特別,
但離開久了,再靠過去坐一下,
會突然很想哭。
就像家鄉的那棵大樹,還在。
開車到離家很近的地方
循著聲音往山走
看到那棵大樹,安心的我在樹下閉上眼
醒來後,我已不知不覺來到了未來的3000年
(吟唱)*4
ho wa hai yang hai yeh yu wan
ha hei ha hei ha hei
Taha loma’ay to kako
我已經到家了
Ya Piliyas ako i halafinay to
我已經離開很久了
Mailolay kako tamowanan
(我很想念你們Maedeng maharateng to matatiway demak no kaemangay ho
可能 還會想起小孩時的趣事
Mailolay kako tamowanan
我很想念你們)*2
Mi kisaemelay to kako i kilang mipahanhan
我在大樹下乘涼休息 睡了一會兒
Talipa’elal to i malikatay ho ko kakarayan
醒來的時候 天空還是亮著
Minokay to kako i
當我回家的時候
Iraay ko finnaolan milicayay itakowanan
有族人向我詢問
O kafana’ kako tahilaay to ikor
(而我卻不知不覺的
ko tolo lefot mihecaan ‘orip no Amis
來到了未來3000年的阿美族生活)*3
Taha loma’ay to kako
我已經到家了
Ya Piliyas ako i halafinay to
我已經離開很久了