Sapinokayan kako 我要回家

一位在外打拼工作的青年，在繁華的都市看著遠方的星星，牽掛著在部落生活的家人…真的好想回家，然而路途卻是如此的遙遠。
思念的當下，突然間傳來部落熟悉的聲音，感動的流下眼淚。
決定拿起手機撥電話給遠方的家人，問問你們是否一切平安，過的好不好，我好想回家…
其實…家人們又何嘗不掛念著你，多希望可以馬上就見到你，但是礙於你的工作，也只好故作堅強得回應你：家裡一切都好，你自己也要好好照顧自己…
電話講完了，臉上早已掛著兩行淚，訴不盡的思念，只能不斷地哼著古調來訴盡一切…

Pasiwali sa kako minengneng koya fo'is
望著東方的星星升起
mara'ay ko pinokayan nako a lalan
回家的路途好遙遠
sapinokayan kako minokay i loma'
我歸心似箭

ho i naluwan na hi ya o ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan
i yo in hay yo hay yo ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan

maharateng ako koya loma'ay a salikaka
想起故鄉的弟兄姊妹
mararom ko faloco' ako
悲傷的心情油然而生
sapinokayan kako minokay i loma'
我歸心似箭

ho i naluwan na hi ya o ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan
i yo in hay yo hay yo ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan

imeden ko tireng iso
你要為我保重身體
aka kalihenaw ko loma'ay
親愛的家人也請不要擔心掛念我

ho i naluwan na hi ya o ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan
i yo in hay yo hay yo ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan

sapinokayan kako minokay i loma'
我歸心似箭
sapinokayan kako minokay i loma'
我歸心似箭